O książce: 2004 / Na szczęście w ostatnich latach coraz więcej Rosjan podróżuje do Tunezji - do śnieżnobiałej plaże z najdrobniejszym piaskiem, lazurowe morze, kwitnące ogrody, szkoda jednak, że podróżnicy nie wiedzą wszystkiego o różnorodności kulturowej, przyrodniczej i historycznej tego kraju. Tunezja to wyjątkowy kraj, w którym starożytne, wielowiekowe tradycje nowoczesny, społeczny sposób życia, zapożyczony z Europy, organicznie i niezwykle powiązany ze sobą. Tunezja kryje w sobie prawdziwe skarby historycznej przeszłości. Przyrodnicza różnorodność Tunezji zachwyci najbardziej sceptycznych turystów. Świeże jeziora i góry porośnięte lasami, ogromne skały górujące nad morzem i niekończące się wydmy i wydmy, bujne klomby kwiatowe, zarośla jaśminu i róż, pola maków i stokrotek, niekończące się gaje migdałów i oliwek, południowe oazy tysięcy i tysięcy palmy daktylowe... Trudno określić, co dokładnie sprawia, że ​​wraca się do tego kraju raz po raz. Ogromne zachodzące słońce wpadające prosto do morza, szafirowe nocne niebo z dziwacznym wzorem niezliczonych diamentowych gwiazd? A może niezliczone niezbadane ślady dawnych cywilizacji? A może poznanie nowych ludzi – mieszkańców tego kraju, którzy wchłonęli jego kulturę i różnorodność? Wszystko to prawda, ale jest też coś nieuchwytnego – ogólna atmosfera charakterystyczna dla Tunezji, pod wieloma względami bliska Rosjaninowi, zgodna z jego wewnętrznym nastrojem – połączenie miłości i smutku, kontemplacji i empatii, subtelnego postrzegania natury i rozkoszowanie się jego pięknem.